Terugblik activiteiten verenigingsjaar september 2017 t/m mei 2018

Woensdag 30 mei: afsluiting van het seizoen

Met een mooie opkomst van leden deze avond werden wij als eerste door Wilma van der Poel, voorzitter KVG-Limburg, meegenomen in de historie van het KVG-Limburg. Samen de honderd voorbij, dat gaan we immers vieren op donderdag 20 september in Roermond. Aan de hand van verbeelding hoe oma´s, moeders en wijzelf tegen het vrouwengilde hebben aangekeken of nog kijken concludeert Wilma dat leden van het KVG altijd vrouwen zijn geweest die zich wilden ontwikkelen, in een veranderende samenleving. Ook in de jaren van de eerste en tweede emancipatiegolf bloeiden de vrouwenverenigingen vanuit die ontwikkelingsdrang. En nu, honderd jaar verder, hebben ‘onze dochters´ zich ontwikkeld en hebben het drukker dan ooit. Maar Wilma benadrukt dat tegelijk ook het grootste goed is bereikt: KEUZEVRIJHEID. En ook al maken wij ons soms zorgen over dalende ledenaantallen, het KVG mag zich nog steeds in goede belangstelling verheugen en blijft zich inzetten voor de vrouw, van welke leeftijd dan ook. Vervolgens trad Ruud Verhoeven uit Gulpen voor het voetlicht. Cabaratier, schrijver, columnist, zanger en entertainer uit Gulpen. Op verrassende en soms ook ontroerende wijze vertolkte hij bekende Franse chansons op geheel eigen wijze in het Limburgs, als een ware troubadour. Zowel voor als na de pauze wist hij ons te boeien met zijn prachtige stem en relaxte wijze van zingen, waarbij naast Charles Aznavoer en Jacques Brel ook nog Leonard Cohen, Toon Hermans en Edith Piaf de revue passeerden.
Deze avond werd ook de opbrengst van ons sociaal project bekend gemaakt, € 1.000, = voor de bibliotheek in Meerssen voor projecten rond laaggeletterdheid. Renée Gabriël, coördinator educatie bij de bibliotheek, nam met genoegen deze cheque in ontvangst. Met passie duidde zij het belang van het onderwerp. Zo kon zij ons vertellen dat 10% van de inwoners van Meerssen als laaggeletterd worden beschouwd. Het risico van laaggeletterdheid is groot, mensen kunnen onzeker worden en zich sociaal uitgesloten voelen. Aan de hand van enkele voorbeelden werd duidelijk dat het geld van het sociaal project ‘laaggeletterdheid ‘uitstekend besteed zal worden. Mochten er leden zijn die nog als vrijwilliger willen werken bij de bibliotheek, dan kan er altijd contact worden opgenomen. De werkzaamheden kunnen liggen in het begeleiden van groepen in het taalcafé, maar ook op individuele basis mensen helpen met leren lezen. Alles is mogelijk en iedereen is welkom!
Zoals gebruikelijk trakteerde het bestuur bij de sluiting op koffie/thee en heerlijke vlaai. Deze viel goed in de smaak en verdween bijna als sneeuw voor de zon. Kortom, een mooie afsluiting van het seizoen 2017 – 2018. Na de zomer start het verenigingsjaar weer op maandag 17 september, met aansluitend op donderdag 20 september het eeuwfeest. Uiterlijk 1 september ontvangt iedereen de convocatie met jaarprogramma 2018 – 2019.

Donderdag 17 mei: voorjaarswandeling rond Hulsberg

Na regen komt zonneschijn. Daar valt niets op af te dingen. Werden we de avond voorafgaand verrast met hevige regenbuien, de voorjaarswandeling konden wij lopen onder uitstekende wandel- c.q. weersomstandigheden. Na een hartelijke koffie-ontvangst bij ‘In de Wiesj‘ startten 24 dames om 09.30 uur voor een wandeling van 2,5 uur, waarna om 10.30 uur de wat kortere wandeling van start ging met nog eens 14 dames. Bij terugkomst werd er door beide groepen gezamenlijk geluncht met een lekkere kop soep en goed belegd landbrood. Veel complimenten waren er voor de twee mooie wandelingen. Kort en lang bracht ons door bos, holle wegen, langs velden en helder voorjaarsgroen. De korte wandeling deed het klooster van de missiezusters Oblaten aan, de lange wandeling leidde ons langs het kasteelcomplex Wijnandsrade. Daar bleek het prachtige beeld 'De harpspeelster' vervaardigd te zijn door de broer van Lenny Coenen. Verder waren de ranke paarden, schapen met lammetjes, vergezichten en zelfs mooie gedichten in beide routes aanwezig. De wandelingen zijn terug te vinden op www.wandelgidszuidlimburg.com. De korte wandeling was nummer 646 (gecomprimeerd), de lange wandeling was nummer 1060. Vergeet vooral niet te kijken bij de fototerugblik op deze website !

Maandag 7 mei : Financiële redzaamheid

Maandag 23 april: bezoek gouvernement met lezing over het ‘decoratiestelsel‘

Een groep van bijna 30 dames liet zich deze maandagochtend rondleiden door het Gouvernement (provinciehuis) in Maastricht met aansluitend nog een introductie in het ‘decoratiestelsel‘ van ons land.De rondleiding concentreerde zich, vanwege verbouwingswerkzaamheden, in het bestuursgedeelte. Uit oogpunt van duurzaamheid worden in het gouvernement allerlei voorzieningen aangelegd om het gebouw energievriendelijker en daarmee ook duurzamer te maken. Maar de (soms hernieuwde) kennismaking met het bestuursgedeelte nodigde zeker uit tot meer. Veel aandacht was er voor het Verdrag van Maastricht en de prachtige kunst. We kregen alles helder uitgelegd en hoorden zelfs dat het ronde bestuursgebouw op het eiland in de Maas door voormalig Gouverneur Sjeng Kremers als symbool voor de Limburgse vlaai werd betiteld. We eindigden in de prachtige Statenzaal, waar normaliter Provinciale Staten vergaderen. Daar nam mevrouw Custers van het kabinet van de Gouverneur ons mee in het zogenaamde ‘decoratiestelsel‘. Decoratiestelsel is de algemeen gebruikte term over hoe je een koninklijke onderscheiding kunt aanvragen voor iemand en welke wegen een dergelijke aanvraag doorloopt. Alle informatie hierover is terug te vinden op www.lintjes.nl of op de provinciale website www.limburg.nl. Samenvattend kan worden gesteld dat een koninklijke onderscheiding, in de volksmond ook wel lintje genoemd, een blijk is van waardering voor personen die zich bijzonder verdienstelijk maken voor de samenleving.

Het Nederlandse decoratiestelsel kent twee ridderorden voor maatschappelijke verdiensten, de Orde van de Nederlandse Leeuw en de Orde van Oranje-Nassau. Daarnaast kennen we de Erepenning voor Menslievend Hulpbetoon in brons, zilver of goud. Deze is ingesteld in 1822 en is na de Militaire Willemsorde de oudste Nederlandse dapperheidsonderscheiding. Ruim Tweehonderd jaar geleden stelde Koning Willem I op 30 april 1815 de Militaire Willemsorde in en op 29 september in datzelfde jaar de Orde van de Nederlandse Leeuw. De traditie van de lintjes is dus al 200 jaar oud! In 1892 stelde Koningin Emma een derde ridderorde in: de Orde van Oranje-Nassau. In 2017 zijn er in totaal 4346 Koninklijke onderscheidingen verleend binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Daarvan was 69,51 % man en 30,49 % vrouw. In de gemeente Meerssen werden in 2017 8 onderscheidingen uitgereikt waarvan 1 aan een vrouw (12,50%). Gemiddeld in Limburg bedraagt het percentage vrouwen dat een onderscheiding ontvangt minder dan 30%.
Een aanvraag voor een onderscheiding wordt als eerste ingediend bij de burgemeester van de gemeente waar de persoon, voor wie een onderscheiding wordt aangevraagd, woonachtig is. Vervolgens wordt het verzoek doorgeleid naar de commissaris van de Koning. Deze brengt als adviseur van de minister een advies uit dat gebaseerd is op enerzijds kennis van Limburg en anderzijds kennis van de wettelijke regels en stuurt het voorstel vervolgens door aan het Kapittel voor de Civiele Orden in Den Haag. Bij Koninklijk Besluit wordt de onderscheiding toegekend. Meestal reikt de burgemeester, die de aanvraag verzorgd heeft, de onderscheiding uit. Als iemand is onderscheiden ontvangt de gedecoreerde persoon een zogenaamd draagteken of knoopsgatversiering (“draaglintje"). Dit is een klein strikje in de kleuren van het ordelint, behorend bij de orde waarin betrokkene werd gedecoreerd, al dan niet voorzien van een kroontje (bij de Ridders in de Orde van Oranje-Nassau dan wel een rozet bij de Officieren en hogere graden in deze Orde). Omdat bij gelegenheid van Koningsdag veel mensen worden onderscheiden is de term ‘lintjesregen‘ ontstaan, ontleend aan het dagelijkse draagteken. In de loop van de jaren was het niet meer zo duidelijk waarom iemand een onderscheiding kreeg in de Orde van de Nederlandse Leeuw en iemand anders in de Orde van Oranje-Nassau. Daarom werden er in 1994, na tientallen jaren vergaderen, nieuwe regels opgesteld. Sindsdien hebben de verschillende onderscheidingen weer een heel eigen karakter. Bovendien werd nog eens heel duidelijk vastgesteld dat iedereen een lintje kan verdienen. Het maakt niet uit of je heel rijk bent of van adel, of een belangrijke positie in de samenleving hebt. Waar het om gaat is dat je persoonlijk iets bijzonders hebt gedaan voor de Nederlandse samenleving. Iets waar we met zijn allen trots op zijn! We kijken terug op een gastvrije, kunstrijke, mooie én informatieve ochtend, met dank aan de medewerkers van zowel het kabinet van de gouverneur, als van de clusters communicatie en facilitaire voorzieningen. Kijk voor foto‘s van dit bezoek vooral ook bij de rubriek foto‘s op deze website.

Maandag 9 april 2018 : Graffiti Street Art Tour

Woensdag 21 maart 2018: 'Bachs Laatste Reis', een muzikale vertelling door Jos Meersmans

21 Maart is de geboortedag van J.S. Bach. Hij is geboren in 1685 en zou deze woensdag dus 333 jaar geworden zijn. Dhr. Jos Meersmans, musicoloog uit Leuven, heeft ons - op deze verjaardag - in “De Koel" in Rothem een zeer mooie avond bezorgd. Na zijn inleiding gingen de lichten in de zaal uit en werd Jos getransformeerd tot Wilhelm Friedemann, de oudste zoon van J.S. Bach. Hij gaat op het podium in de spotlights zitten en begint zijn verhaal, gekleed in zwarte ruime jas en sjieke Dandy hoed.

In mei 1747 reist de oude Johann Sebastian Bach van Leipzig naar Potsdam-Berlijn op verzoek van Frederik de Grote, koning van Pruisen. Wilhelm Friedemann wordt verzocht om zijn vader op deze reis te begeleiden. Bach noemt hem zijn meest begaafde zoon. Als deze Wilhelm Friedemann doet J. Meersmans ons het relaas van de reis waarin hij terugblikt op zijn eigen leven en dat van zijn vader. Vooral op J.S.Bachs drie belangrijkste werkterreinen (Weimar, Köthen en Leipzig) wordt gefocust. Zestien beklijvende muziekfragmenten uit Bachs oeuvre geven de vertelling een verdiepende intensiteit. Naast een klavecimbelstukje van Wilhelm Friedemann horen we ook een stukje van Mozarts muziek. Wilhelm Friedemanns droom was om de roem van zijn vader te overstijgen, Zijn orgelspel was minstens even vermaard als dat van hem. Maar triest genoeg eindigt hij zoals hij het zelf zegt als een schurftige straatmuzikant.
De opkomst deze avond was groot, iedereen heeft genoten van deze bijzondere manier van vertellen en de bijbehorende stemmige muziek.

Terugblik dinsdag 6 maart 2018: lezing Janusz Korczak en de rechten van het kind.

“Elk kind heeft recht op respect;
Een kind dat geslagen wordt, leert slaan;
een kind dat gerespecteerd wordt, leert respect."
(Uit ‘Het recht van het kind op respect, J. Korczak*, Amsterdam 2007)

Bovenstaande woorden geven in essentie weer waar het gedachtengoed van Janusz Korczak op is gebouwd. Respect. En dat bracht Arie de Bruin, voorzitter van de Janusz Korczak Stichting Nederland op bijzonder aansprekende wijze voor het voetlicht. Met bezielde woorden, met eigen gedichten en met muziek. Door hem zelf geschreven, gecomponeerd en ook gezongen.

Wat maakte deze avond over Janusz Korczak zo bijzonder? Hij is (1878 - 1942) is een van de grondleggers van de rechten van het kind. Als Joods-Poolse pedagoog en kinderarts trok hij zich het lot aan van weeskinderen in Warschau. In 1912 opende hij het weeshuis Dom Sierot. In dit weeshuis wilde hij zijn visie op hoe je met kinderen omgaat realiseren. Hij gaf kinderen in zijn weeshuis een stem en Korczak leerde zelf van kinderen door daadwerkelijk naar hen te luisteren. In 1914 brak de eerste wereldoorlog uit en werd Korczak opgeroepen om dienst te nemen. Tijdens deze oorlog schreef hij een manuscript over het opgroeien van kinderen. Dit manuscript werd na de oorlog in 1918 gepubliceerd onder de titel ‘Hoe houd je van een kind?‘. Niet liefde, maar respect is het centrale begrip van Korczaks boek. Respect voor de rechten van het kind, het recht om te zijn zoals je bent, het recht van het kind op de dag van vandaag. Deze rechten kunnen niet worden uitgesteld tot een kind volwassen is. Het kind is nu mens en wordt niet pas later ‘mens‘. Het kind heeft ruimte nodig om als mens actief zelf deel te nemen aan zijn/haar eigen ontwikkelingsproces. Je praat niet tegen kinderen, je praat met kinderen. En daarbij is de intuïtie (van ouders/opvoeders) belangrijk. Korczak benadrukt dat luisteren naar eigen intuïtie veel meer doet dan vasthouden aan wetenschap. Wetenschap die soms eerder blokkeert in het luisteren naar je kind dan dat het iets oplevert. Overigens is de visie van Korczak geen pleidooi voor een ‘antiautoritaire‘ opvoeding. Integendeel.
In de tweede wereldoorlog werd hij, samen met ruim tweehonderd kinderen uit zijn weeshuis in het getto van Warschau, weggevoerd naar Treblinka en in 1942 helaas vermoord.

Het gedachtengoed van Korczak vindt over de hele wereld gehoor. En wordt ook vandaag de dag nog toegepast. Bijvoorbeeld bij de buitenschoolse opvang (BSO) in Scharn en Ambij (Maastricht).
Arie de Bruin wist ons te boeien en te binden deze avond. Zodanig dat er nog lang werd nagepraat, waarbij de boekentafel een mooi centraal punt vormde. Voor meer informatie verwijzen wij graag naar de website van de Stichting. ( www.korczak.nl ). Kijk ook eens naar de foto‘s van deze avond.

Dinsdag 20 februari 2018 : Humanitair Oorlogsrecht

Deze dinsdag werd de lezing HOR en Rode Kruis verzorgd door dhr. Kerstens, voorlichter humanitair oorlogsrecht en woonachtig te Meerssen.
Het Rode Kruis, opgericht in 1863 door Henri Dunant naar aanleiding van de Slag bij Solferine, helpt mensen in nood zowel veraf als in de buurt. In Limburg zijn er ruim 700 mensen als vrijwilliger geregistreerd bij het Rode Kruis en zij worden jaarlijks bij meer dan 1000 evenementen ingezet. (Pinkpop, Amstel Gold race, Kennedymars etc.)
Een van de taken van het Rode Kruis is het bewaken, ontwikkelen en verspreiden van het Humanitair Oorlogsrecht (HO). Dit HO is een internationaal recht en bevat regels voor alle staten, gewapende groepen en individuele personen die bij de strijd betrokken zijn. Zij stellen regels op die de schadelijke gevolgen van een oorlog moeten beperken. Er wordt een balans gezocht tussen humaniteit en militaire noodzaak. Zo worden er grenzen gesteld aan wapens. Landmijnen en biologische wapens zijn bijvoorbeeld verboden. Wie en wat mag er worden aangevallen. Al deze regels zijn vastgelegd in de eerst Geneefse Conventie van 1949. Het verplicht strijdende partijen onderscheid te maken tussen strijders en burgers.
Na de pauze vond er nog een leuke en leerzame quiz plaats met behulp van de mobiele telefoon. Al met al een boeiende en leerzame avond, die helaas door weinig vrouwen werd bezocht.

Maandag 5 februari 2018 : filmmiddag in Lumière met 'Hidden Figures'

Maandag 5 februari werden een 50 tal vrouwen van ons Vrouwengilde na ontvangst in de mooie ambiance van Lumiere getrakteerd op de prachtige film: Hidden Figures. Na de interessante inleiding van de heer Marius Michels, die deze film voor ons had uitgezocht werd de voorstelling gestart. Ademloos werd er gekeken naar dit waargebeurd verhaal van drie kanjers zwarte vrouwen, die in verborgen ruimtes bij de NASA belangrijk werk ten uitvoer brachten. De film liet zelfs met een vleugje humor en romantiek zien, hoe deze vrouwen geschiedenis hebben geschreven over hun strijd voor erkenning en gelijke rechten. De waardering en de Oscarnominaties voor deze film waren dan ook zeer terecht. “Zeer de moeite waard "waren de reacties van onze leden na afloop.

Donderdag 18 januari 2018: Van String tot String: 300 jaar lingeriegeschiedenis.

Deze avond werden we op bijzonder aansprekende manier meegenomen in drieduizend jaar lingeriegeschiedenis. De inleidster, Erna Siebens, opende haar presentatie met de opmerking: “we beginnen klein en we eindigen klein en daartussen in zitten kilometers stof". Hoezo klein? Omdat men vroeger zeker geen onderkleding en vaak slechts een soort geweven hemd als bovenkleding droeg. En die bovenkleding werd ook nog vaker uitgedaan. Er was geen schroom om naakt rond te lopen. Om bijvoorbeeld die kleding niet vuil te maken deden de vrouwen die hielpen bij het brouwen van bier dat vaker naakt. Geen extra was te doen. De huidige string heeft ons na duizenden jaren van geen, weinig tot heel veel onderkleding weer teruggebracht bij het begin. Zonder schroom tonen de vrouwen op het strand van Copocabana het lijf!

Erna Siebens verwierf als costumière naambekendheid door haar veelzijdige werk. Zij creëerde kostuums voor musicals van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en Studio 100. Voor laatstgenoemde ontwierp zij ook Kabouter Plop en zijn vrienden. Zij werkte als adviseur voor de Tv-zenders VRT en VTM en leverde de kostuums voor de films van Lieven Debrauwer en series als Lili en Marleen en Stille Waters. Haar carrière brak internationaal door toen ze ook creaties begon te maken voor Holiday on Ice en Wentink Events in Hilversum. Thans creëert zij ook mascottes voor de reclamewereld en geeft ze voordrachten rond modegeschiedenis.

Erna is in staat om op bijzonder speelse wijze een indrukwekkende voordracht te houden en geeft zo een indrukwekkend overzicht van de evolutie van de lingerie door de eeuwen heen. Zij doet dit met behulp van dia‘s, replica‘s en antieke stukken. Maar vooral en bovenal door haar eigen inspirerende manier van spreken. In twee uur tijd passeerden drieduizend jaren. Te veel om in een korte terugblik samen te vatten, maar wist u bijvoorbeeld dat de eerste broeken werden gedragen door de Galliërs. De Romeinen namen langzaam deze gewoonte over toen zij op hun veldtochten de Galliërs tegen kwamen. En de kantindustrie, die met name in de eeuwen rond 1500 in de lage landen een grote vlucht neemt, is ontstaan als aanvulling op verschillende vormen van onderkleding. Opmerkelijk is dat rond de tijd van Catharina de Medici de deftige dames geen onderbroeken behoorden te dragen, maar de dames van lichte zeden net wel. Korsetten zijn door eeuwen heen gebruikt om het ideale vrouwbeeld te creëren, met vooral een extreem smalle taille. De uitvoering van de korsetten was gevarieerd, maar zelfs ijzer werd gebruikt. In de Spaanse renaissancetijd ontstaan de grote ‘ molensteenkragen‘. Deze zijn een voortvloeisel uit het randje kant van het onderhemd dat uitstak boven de bovenkleding. Met name Nederlanders waren een expert in het maken en onderhouden van deze kragen die soms wel elf meter kant konden bevatten.

In de 17e eeuw ontstond de gewoonte om steeds meer onderrokken te dragen, tot wel acht stuks toe. Alleen de meest vuile werd gewassen (soms een keer per maand). Met deze hoeveelheid kleren is het ook begrijpelijk dat de pommadeur in opkomst kwam. Mooie zilveren attributen in de vorm van bijvoorbeeld een appel waar fruit, kruiden en geurstoffen in werden gedaan om de andere, minder aangename, luchtjes te maskeren. Rond de tijd van Marie-Antoinette en Madame (Markiezin) de Pompadoer (1745) werd het decolleté belangrijk. Dit werd ‘opgepompt‘ met baleinen van walvisgebeente. Waar zelfs romantische teksten op werden geslepen.

Rond de 18e eeuw veranderde het beeld sterk. De mannen werden dominanter, de vrouwen moesten zich richten op K3 (Keuken, Kinderen en Kerk). De stijl werd strikter en geslotener. In die tijd werd de onderbroek met open kruis steeds vaker gedragen om inkijk onder de rokken te beperken. De eerste echte onderbroeken werden gedragen door de dames in de Moulin Rouge, waarbij de politie controleerde of zij bij het dansen ook wel echt dichte broeken droegen (pantalette). Kousen werden opgehouden met prachtige jarretelles.

Eind 19e eeuw komt de beweging van vrijheid voor vrouwen op (Suffragettes) die zich sterk maakten om het insnoeren van vrouwen met korsetten af te schaffen. Zij zagen dit als een blijk van onderdrukking. Bovendien was het heel ongezond!! Na de eerste Wereldoorlog gaan de onderbroeken dicht, alhoewel de open variant op het platteland vaker nog tot in de jaren zestig/zeventig werden gedragen. De jarretelles en de corseletten werden toentertijd over de onderjurk gedragen. Dat gaf veel gerommel, logisch dat dit later veranderde naar jarretels onder de onderjurk. Ondergoed of lingerie is altijd een uiting geweest van een tijdsbeeld. Wie herinnert zich niet de Dolle Mina‘s (1968) die de bevrijding van de vrouw zagen door het mede afwerpen en zelfs verbranden van de BH? De jaren daarna werd onderkleding soms weer bovenkleding met doorschijnende blouses en (soms) jurken. En uiteindelijk zijn we weer terug bij het begin: met een string bijna naakt op het strand in Copacabanastrand. Kijk voor meer informatie vooral ook op http://www.ernasiebens.be/erna-siebens . En vergeet niet te kijken bij de foto's op onze website.

Woensdag 10 januari 2018 : Lezing:‘ bloed en bloedwaardes‘

Bloedmooi, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, het bloed onder de nagels vandaan halen, iemands bloed wel kunnen drinken, doen alsof je neus bloedt…………….
Met allerlei uitdrukkingen rondom bloed werden wij van de eerste geboeid door het verhaal van dr. Ir. Yvonne Henskens, klinisch chemicus. Zij is eindverantwoordelijke voor het klinisch chemisch en hematologisch laboratorium in het MUMC+ te Maastricht. Op heldere wijze gaf zij inzicht in de werking van het laboratorium en alle bepalingen die daar gedaan kunnen worden om juiste diagnoses te stellen en zo een goede bijdrage te leveren aan een behandelplan. De toenemende automatisering binnen het vak van laborant was een openbaring. Maar zonder echt mensenwerk in de meest complexe gevallen kan ook het laboratorium niet. En, blauw bloed bestaat echt. Niet bij de royalty, maar wel bij bepaalde vissoorten (degenkrab en inktvis). Vervolgens leerde op zeer aansprekende wijze Ing. Rene van Oerle, wetenschappelijk medewerker van het laboratorium Biochemie van het MUMC+ ons van alles over de bloedstolling en de zo broodnodige balans daarin. En de rol van aspirine en zogenoemde bloedverdunners. Die het bloed niet verdunnen, maar van invloed zijn op de stollingsfactor. Ingegaan werd ook op de nieuwe generatie medicijnen. Kortom, een avond die zeer de moeite waard was vanwege het bijzonder hoge informatiegehalte. Kijk voor meer info ook eens op de website van de Nederlandse Vereniging Klinische Chemie en laboratoriumgeneeskunde (www.nvkc.nl).

Dinsdag 2 januari 2018 : Nieuwjaarstreffen

Het was een bijzonder geanimeerde bijeenkomst, deze tweede januari in het nieuwe jaar. Zo'n zestig leden wisselden de beste wensen voor 2018 uit. Onze voorzitter Nanny Notten heette iedereen van harte welkom en sprak het vertrouwen uit dat ook in 2018 wij elkaar blijven ontmoeten bij mooie lezingen en andere activiteiten, bij voorkeur in goede gezondheid, met oog voor de ander. Tegelijk blikte zij vooruit naar het honderdjarig bestaan van het KVG-Limburg dat op 20 september 2018 gevierd gaat worden. Iedereen krijgt daarover nog apart bericht. En na het heffen van het gebruikelijk glas en het nogmaals uitspreken van de beste wensen kreeg de middag een aangenaam vervolg.

Dinsdag 12 december 2017 : Kerstdiner

Honderd en vijf leden hadden zich feestelijk aangekleed om het traditionele kerstdiner bij te wonen. Opnieuw waren Annemie en John er in geslaagd om de Stip bijzonder sfeervol aan te kleden. Een compliment waard! Met een mooie openingsspeech van onze voorzitter, het kerstverhaal voorgelezen door Maddy Timmers en een muzikaal onthaal van Ivo van der Bijl werd het een feestelijke avond waarin ontmoeting en verbinding centraal stond. Het diner, verzorgd door Carpe Diem by Daan, was voortreffelijk. En iedereen kreeg dat wat zij had gekozen, naar volle tevredenheid. Met een goed gemoed keerde iedereen weer huiswaarts, ook nog voorzien van een kaartspel, cadeau gedaan door de RABO-bank. Lees hier de volledige kersttoespraak van de voorzitter. En kijk vooral ook eens bij de rubiek foto's.

Woensdag 29 november 2017 : Digitaal Fit

Deze avond gingen wij op een digitale reis, aangeboden door KVG Limburg, onder het motto van het jaarthema 2017 ‘Digitaal fit! Je bent niet alleen‘. In een zich steeds sneller digitaal ontwikkelende wereld willen wij als KVG Meerssen, samen met KVG-Limburg, zeker een steentje bijdragen aan het digitaal fitter krijgen van onze leden. Natuurlijk proberen wij dat voortdurend door onze leden digitaal te benaderen en ze te wijzen op onze website, maar niet voor iedereen is dit vanzelfsprekend. 56 leden hadden zich ingeschreven voor deze digitale reis waarvoor Seniorweb Landgraaf zich als reisleider beschikbaar had gesteld. Guido Verreck leidde de avond aan de hand van voorbeelden uit het dagelijkse leven van ‘Clara Soerbier‘. En hij slechtte gelijk een drempel. Waar anderen de tablet wellicht beschouwen als ingewikkeld vindt hij de tablet ‘mien spasmasjien‘. Een apparaat waarmee je de wereld verovert. En, niet onbelangrijk, de IPad als tablet mag je beschouwen als ‘Ik ben je Persoonlijke Assistent en Dienaar‘. Misschien werkt dit drempelverlagend voor een aantal van onze leden? Durf dingen uit te proberen en wees niet bang om op ontdekkingstocht te gaan. Guido gaf nog kort een beeld van de toekomst met steeds meer domotica en robotica. Een ontwikkeling waar niemand van ons zich aan kan onttrekken. Kortom, een avond waar een enkeling misschien heeft gedacht "ik weet het allemaal al", maar waar de meerderheid toch nog iets nieuws kon leren. Niet alleen van leden van het seniorweb, maar ook van elkaar! Seniorweb Landgraaf heeft het bestuur aangeboden om, desgewenst, ook meer op maat gesneden cursussen te willen organiseren voor groepen van minimaal 10 mensen. Het bestuur komt hier nog op terug. Verder willen wij onze leden ook graag attenderen op het inloopcafé van de Bibliotheek Meerssen op vrijdag van 16.00 tot 18.00 uur en de oefenbijeenkomsten die worden georganiseerd onder de noemer ‘klik en tik‘, op maandag van 14.00 tot 15.00 uur en donderdag van 10.00 tot 11.00 uur. Voor meer informatie kunt u altijd binnenlopen bij de Bibliotheek te Meerssen. U hoeft hiervoor geen lid te zijn.
Namens het KVG-Limburg waren Ineke Sipkema en Mariëlle Beusmans aanwezig. Zij complimenteerden KVG Meerssen met de gedisciplineerde houding waarmee de groep deze avond alle informatie tot zich nam. Dat was elders wel eens iets minder gedisciplineerd gegaan. Uiteraard werden de aanwezige vertegenwoordigers van Seniorweb Landgraaf uitvoerig bedankt, zowel namens KVG-Limburg als door het bestuur van Vrouwengilde Meerssen. Kijk vooral ook eens bij de fotogalerij voor een terugblik.

Donderdag 16 november 2017 : Anya Niewierra, directeur VVV Zuid-Limburg en succesvol schrijfster.

Deze avond werd voor de pauze de 'Staat van Limburg' toegelicht door Anya Niewierra, in haar rol als directeur van de Stichting VVV Zuid-Limburg. Na de pauze werd Anya door Ellen Jaspers-de Vries geïnterviewd over haar persoonlijke ontwikkeling en visie op het leven, gerelateerd ook aan haar succesvol schrijverschap en haar schilderen.
Tijdens de presentatie voor de pauze gaf Anya duidelijk blijk van haar trots dat het toerisme een economische topsector voor Limburg is geworden. En daar heeft zij een belangrijke bijdrage aangeleverd in de bijna 25 jaar dat zij werkzaam is voor de VVV, eerst bij de VVV-Valkenburg en later als directeur van de Stichting VVV Zuid-Limburg. Zij werkt vanuit zes basispijlers, gebaseerd op de 6 V's: Vergezicht (landschap), Vervoer (bereikbaarheid), Verblijf (hotels, B&B's, pensions en campings), Vermaak (attracties, horeca, evenementen), Verleiden (goede informatie, VVV) en Verbinden (onderwijs, training, handboeken). Een heldere uitleg die velen aansprak. Dat Zuid-Limburg inmiddels enkele internationale prijzen heeft gewonnen spreekt zeker tot de positieve verbeelding. Voor de volledige presentatie over de 'Staat van Limburg' klik hier

"Glücklichkeit ist wer schnell vergisst, was nicht zu ändern ist." Met dit citaat sloot Anya het tweede deel van de avond af. Een citaat dat zij tot levensmotto heeft gemaakt. Anya Niewerra inspireert op geheel eigen wijze mensen. Naast een carrière als directeur VVV Zuid- Limburg is zij erin geslaagd om ook een succesvol schrijfster te worden. Haar laatste boek ‘Het Dossier‘ heeft zelfs in verschillende boekhandels de top tien bereikt. Anya verloochent haar roots niet. Geboren in Kerkrade (1964) hebben twee dingen grote indruk gemaakt. Als eerste haar middelbare schooltijd tussen de serene abdijmuren van Gymnasium Rolduc. Hier kwamen eeuwenoude tradities en modern denken op een inspirerende manier samen. Verder maakte indruk de teloorgang van de mijnindustrie vanaf 1974 en de sociale ellende die dat veroorzaakte. Op haar 18e had zij maar één doel: wegwezen uit deze trieste omgeving! Zij trok letterlijk de wijde wereld in om na diverse omzwervingen in 1992 weer terug te keren naar Zuid-Limburg. Het was haar ambitie om mee te werken aan een nieuwe toekomst van dit prachtige gebied. In haar eerste boek (Zuid-Limburg, Toen en Nu, uitg. 2010), staan de grote veranderingen in Zuid-Limburg van de afgelopen eeuw centraal. Tijdens een van haar reizen ontdekte zij de Pyrénées- Orientales, ofwel Frans Catalonië. Verliefd op deze ruwe regio bouwde zij er een ‘tweede bestaan‘ op tussen de Catalanen. De aparte sfeer in het bergdorp Mosset inspireerde haar tot het schijven van haar thrillerdebuut ‘Vrij Uitzicht‘. Beide regio‘s, maar ook de vele landen waar zij de afgelopen decennia doorheen trok, zijn ook haar inspiratiebron bij het schilderen. Haar tweede thriller 'Het Dossier' heeft zo mogelijk nog meer succes gehad. Een beklemmend verhaal over orgaanroof, kunstvervalsing en de methodes van de Stasi in de voormalige DDR. Een boeiende en warme avond in de donkere novembermaand. Maar kijk vooral ook eens op www.niewierra.com voor meer informatie.

Donderdag 2 november 2017: Huiskamertoneel 'Verzengend'

Op de sfeervolle locatie 'Ontmoet Anna' werden wij deze avond verrast met heel bijzonder toneelspel. Na een gloedvolle introductie van regisseur en dramaturg Willem Huijbreghs maakte actrice Barbara Kouwijzer ons deelgenoot van het laatste levensuur van Jeanne Hébuterne in Parijs. Zij was de laatste geliefde van de schilder Amedeo Modigliani: zijn muze, model, moeder van zijn dochter en een nog ongeboren kind. Daarnaast was zij zelf een talentvol kunstenares. 21 Jaar jong en hoogzwanger van haar tweede kind, springt zij in de nacht van 15 januari 1920 uit een raam op de vijfde verdieping van haar ouderlijk huis in Quartier Latin. Eén dag na de dood van Modigliani. Daarna wordt het stil rond haar. Iedereen zwijgt over die nacht, over haar, alsof zij niet bestaan heeft. En dat tot op de dag van vandaag. Erkenning voor haar kunstenaarschap heeft zij amper gekregen. Dat we haar naam kennen komt vooral door de vele beroemde portretten die Modigliani van haar schilderde. Verzengend gaat over de zoektocht naar de drijfveren voor haar dramatische daad. En de hoop om te ontsnappen aan de vergetelheid. Was het een wanhoopsdaad of de ultieme liefdesverklaring? Zelden waren wij zo dichtbij het 'toneel'. Barbare Kouwijzer slaagde uitstekend in het neerzetten van de scène en nam ons mee in alle emoties. Alle aanwezigen waren het er roerend over eens: een avond om nog lang over na te denken en na te praten, maar zeker meer dan de moeite waard om er bij te zijn geweest.

Donderdag 26 oktober 2017 : gezamenlijke najaarswandeling rond domein Pietersheim

Om 10.00 uur kwamen we samen bij Hoeve Pietersheim te Lanaken, waar de koffie/thee met lekkers al voor iedereen klaar stond. De weergoden waren ons goed gezind. De mensen van de lange wandeling vertrokken het eerst en volgden de bordjes met de blauwe ruit van onze wandeling. Allereerst kwamen wij bij de Waterburcht, een ruïne uit de 12^de eeuw, de stille getuige van de roemrijke en woelige veldslagen van de Heren van Pietersheim. Hier hebben we even kunnen proeven van de gerestaureerde overblijfselen van die tijd en het kleine museum. Daarna vervolgden we de lange wandeling langs mooie paden met herfstkleurige panorama‘s en beekjes. Ook modderpaden bleven ons niet bespaard, maar daar draaiden we hand niet voor om. Rond kwart voor een kwamen we weer bij Hoeve Pietersheim aan, waar we genoten van ouderwetse kervelsoep en broodjes en onze leden weer aantroffen die de korte wandeling hadden gemaakt. Maar ook daar waren alleen postieve geluiden te horen over deze mooie najaarswandeling. Want wat hebben we allemaal een prachtige kleuren gezien, zowel nog aan als ook al onder de bomen, samen met mossen, paddestoelen, eikels en nog veel meer. Na het gezellige samenzijn vertrok iedereen weer voldaan huiswaarts.
Zie ook de terugblik in de fotogalerie op onze website !!!

Woensdag 18 oktober 2017: 'Het actieve brein', lezing door Jan-Willem van den Brandhof

“Geef je brein af en toe een opdonder" Met deze uitspraak voelden zo‘n 90 leden zich uitgedaagd om naar de lezing van Jan-Willem van den Brandhof te komen. Wat kunnen wij doen om ons brein gezond te houden en misschien nog wel verder te ontwikkelen. Ondanks onze gemiddelde wat hogere leeftijd. Doe nieuwe dingen, blijf actief om ook het proces van alzheimer en mogelijk dementie uit te stellen. Je kunt steeds makkelijker nieuwe dingen doen als je ze maar durft te doen en gewoon doet. Dat was de belangrijkste les van deze interessante avond. Je kunt je blijven ontwikkelen, je kunt blijven leren. Ook en vooral op hoge leeftijd. Door actief uitdagingen op te zoeken, door nieuwsgierig te blijven, door gezond te leven en daarbij het bewegen niet te vergeten. Want 20% van onze energie gaat naar ons brein en zelfs 30% van onze zuurstof gaat naar ons brein. We werden deze avond geconfronteerd met wetenswaardigheden, met testjes en met tips. De zaal nam er gretig kennis van. Bijvoorbeeld van het feit dat multitasking niet bestaat, alleen bij routinematige handelingen. Maar als wij echt iets tot ons willen nemen, dan moeten we ons concentreren en afleidingen uitschakelen. Dertig minuten geconcentreerd lezen of leren is veel efficiënter dan drie keer tien minuten iets doen. En willen we echt iets leren c.q. onthouden, dan moeten we de essentie herhalen. Een van de belangrijke tips was ook: schrijf iets op. Heb altijd iets bij je om op te schrijven. Maar kijk ook eens naar de techniek van mindmappen. Gebruik kleuren, gebruik vooral ook beelden om iets te onthouden. Visualiseer met bijvoorbeeld absurditeit, maar ook muziek en ritme helpt bij onthouden. Gebruik al je zintuigen om iets te onthouden. Want voor je brein geldt: Use it or lose it!


Zorg dat je in balans bent, neem tijdig ontspanning. Ga dagelijks de hond uitlaten of, als je die niet hebt, ga wel elke dag een half uur wandelen.Met te veel stress, te veel informatie en altijd online willen zijn geef je je brein geen positieve opdonder, maar maak je het kapot. Door nieuwsgierig te zijn, door nieuwe dingen uit te proberen, door tijd te willen nemen om kennis te laten doordringen gun je jezelf een gezond brein. En vergeet niet te (dag)dromen. Want dit helpt om te komen tot een ontspannen staat. (Tip: zoek eens via internet naar Theo Compernolle. Een expert op gebied van stress en het brein).
De belangrijkste tips aan het einde van de avond?

• Relax, neem iedere dag een uur vakantie
• Gebruik goede voeding voor je brein (vers fruit, verse groenten, vette vis en onbewerkte dingen) en neem eventueel omega 3 capsules (ook voor kinderen)
• Wees nieuwsgierig (Lifelong learning)
• Lees en leer hoe je brein werkt
• Blijf actief (lichamelijk) en geestelijk fit,
• Onderhoud je sociale contacten, deze zijn heel belangrijk
• Prikkel je brein en
• Wandel iedere dag een stuk, minimaal een half uur.

Jan- Willem van den Brandhof (www.brainstudio.nl) nam ons deze avond mee in de uitdagingen voor het brein. Hij is grondlegger in Nederland van BrainStudio. Sinds 1992 biedt BrainStudio een concept aan dat mensen leert om sneller en beter informatie te verwerken door het toepassen van technieken gebaseerd op de werking van het brein. Inmiddels is de organisatie uitgegroeid tot een bedrijf dat in vele landen in de wereld (18 landen in Europa, Australië, Afrika, het Midden-Oosten, het Verre Oosten, Rusland, Zuid-Amerika en de USA) actief is. Het concept wordt in 9 verschillende talen aangeboden: Nederlands, Engels, Frans, Duits, Russisch, Spaans, Italiaans, Portugees en Turks. Voor www.etadoro.nl
heeft van den Brandhof trainingen voor ouderen ontwikkeld.
Via www.brainstudio.nl zijn ook gratis downloads te krijgen met tips voor bijvoorbeeld barokmuziek die het lezen/leren stimuleren.

Donderdag 5 oktober 2017: dagexcursie Rondje Dordt

Wat waren de weergoden ons goed gezind op deze donderdag.
Precies om 08.29 uur vertrekt een volle bus richting Dordrecht, met onderweg storm, regen en files.
Met een vertraging van ongeveer drie kwartier kwamen we aan in een droog Dordrecht, waar in Huize Rodenburgh de aangeklede koffie op ons wachtte.
De geschiedenis van het huis Rodenburch gaat terug tot de Middeleeuwen. In dit deel van de Wijnstraat, nabij de Gravenstraat, bevond zich de grafelijke herberg, waar de graven van Holland hun intrek namen wanneer zij in Dordrecht verbleven. In de 16de eeuw werd het pand samengevoegd met het rechter buurpand, waardoor het huis zijn enorme afmetingen kreeg (12 meter breed en maar liefst 37 meter diep. Het huis dateert in zijn huidige verschijningsvorm uit 1766. Toen werd het oude casco verbouwd tot een voornaam patriciërshuis in Rococo (Lodewijk XV)-stijl. In 2007 werd het pand in sterk verwaarloosde staat overgedragen aan Vereniging Hendrick de Keyser. In 2015 is een grote restauratie afgerond.

Rondvaart

Rond de klok van 12.00 uur scheepten wij in voor een rondvaart door Dordrecht. Met bijna 40 vrouwen in een open boot, gevolgd door een kleinere boot waarin nog eens 12 vrouwen plaats hadden genomen. En opnieuw waren de weergoden ons gunstig gezind ! We leerden veel over het handelsverleden van Dordrecht en passeerden de vele mooie bruggen. Eén van die bruggen leidde tot een klein avontuur voor de volgboot. De overkapping bleek te hoog en de boot bleef hangen. Gelukkig was het snel opgelost en arriveerden onze dames veilig weer bij de steiger aan de Wijngracht. Het oude Dordrecht was een levendige handelsstad, belangrijker nog dan Rotterdam. In feite was het oude Dordrecht een eiland, omringd door de rivieren de Benenden-Merwede, het Hollands-Diep, de Dordtsche Kil en de Oude Maas. Het eiland wordt in tweeën gedeeld door het Wantij, met in het noordoosten verbindingen naar de Sliedrechtse Biesbosch en in het zuidoosten naar de Dordtse Biesbosch. Vervoer ging in het verleden veelal over het water, zeker in Dordrecht. Rijke handelshuizen en panden zijn goed terug te zien via de rondvaart. En de bruggen geven een prachtig beeld van vakmanschap.

Lunch

Aan het einde van onze rondvaart valt enkele minuten een klein buitje, maar het is al droog als wij bij onze lunchplek aankomen: restaurant Art & Dining, gelegen bij het Dordt's museum in de Museumstraat. Een prachtige locatie waar wij aan ronde tafels onthaald worden op een heerlijke lunch. Meer dan voldaan worden wij daar om 14.30 uur opgehaald door vier heren/gidsen van het Gilde van Dordrrecht die ons meenemen voor een wandeling door historisch Dordrecht. Het waait lekker, maar de zon schijnt !

Rondwandeling met gidsen

Tijdens de rondwandeling leren we over de Dordtse gevel die werd gebouwd als meesterproef voor het metselaarsgilde van Dordrecht. Ze bevatte tal van elementen waarin alle aspecten van de metselaarskunst naar voren kwamen. Het ontwerp van de Dordtse gevel bleef bijna nagenoeg ongewijzigd, ondanks de komst van nieuwe architectonische stijlen. In 1725 vond het gemeentebestuur dat de Dordtse gevels niet meer pasten in de voorname straten van de stad en verordonneerde dat metselaarsproeven alleen nog mochten worden gebouwd in de achterstraten. Hierdoor zijn deze traditionele gevels ook te vinden in kleine straatjes en aan de randen van de binnenstad. Ook bezoeken we prachtige hofjes waarvan één nog steeds is bestemd voor alleen vrouwelijke bewoners. Mannelijk bezoek in de nachtelijke uren is daar niet toegestaan. We horen over de internationale Dordtse Synode waar de nieuwe bijbelvertaling in 1619 wordt vastgesteld. We lopen door de binnenplaats van het oude Augustijnenklooster waar in julli 1619 de Eerste Vrije Statenvergadering wordt gehouden. Vanuit die vergadering wordt de opstand tegen Spanje gecoördineerd en gefinancierd; Willem van Oranje wordt weer als stadhouder aangesteld. Drie jaar later sluit men in het Hof de Unie van Dordrecht, die gezien kan worden als de eerste grondwet van Holland, en daarmee als de grondslag van de Republiek der Verenigde Nederlanden.
In 1653 wordt Dordtenaar Johan de Witt raadspensionaris en daarmee de machtigste man van het land. In het rampjaar 1672 wordt hij met zijn broer Cornelis met stilzwijgende instemming van stadhouder Willem III gelyncht. Wij lopen met gepaste belangstelling langs de standbeelden van de twee broers.

Villa Augustus

Rond de klok van vier uur nemen wij afscheid van onze gidsen, om nog even op eigen gelegenheid rond te kijken, waarna wij ter afsluiting om vijf uur Villa Augustus nog bezoeken, een voormalige, nu rijksmonumentale watertoren met pompgebouw, herbestemd tot hotel en café-restaurant. De waterbassins tussen de toren en het pompgebouw zijn omgebouwd tot een moestuin. De seizoensoogst uit de biologische tuin bepaalt de voortdurend wisselende menukaart en wordt tevens verkocht in de biologische markt. De 33 meter hoge watertoren is een vierkant gebouw dat een beetje op een kasteeltoren lijkt. In het voormalige pompgebouw is het restaurant gerealiseerd, samen met een markt-café waar dus ook vrijwel alle producten te koop zijn, naast heerlijk eigen gebakken brood en andere snuisterijen. Het terrein is omgeven door een muur die gebouwd is van de brokken steen, gevonden bij de sloop van de waterbekkens op het waterleidingterrein en de kademuren.

Weer thuis

Na een voorspoedige terugreis zijn we om 201.5 uur weer veilig terug in Meerssen. Er klinken veel positieve geluiden over dit mooie uitstapje naar Dordrecht ! Maar het meest positief is iedereen misschien toch wel over het geluk dat we samen hebben gehad met het weer. Want diezelfde avond horen we nog bij het nieuws over de storm die we in de ochtend kort hebben ervaren tijdens de heenreis en die verder is geraasd naar Duitsland en daar voor veel ongemakken heeft gezorgd.

Dinsdag 26 september 2017: lezing 'Hulphonden en de betekenis van het puppy- gezin'

Deze avond werd verzorgd door Gabby Stassen en Yvette Rosier, de laatste in het bijzijn van haar eigen hond. Beiden zijn actief voor het KNGF geleidehonden als pleeggezin en Yvette tevens als ambassadeur. KNGF is opgericht in 1935 en is de oudste van Nederland. Een geleidehond vergroot de bewegingsvrijheid van zijn/haar baas. Het puppy pleeggezin is het fundament van de opleiding tot geleidehond. Het gezin zorgt ervoor dat de pup opgroeit tot een stabiele, gehoorzame en zelfverzekerde hond. Dit zijn de noodzakelijke eigenschappen om een betrouwbare hond op te leiden. Zoals de blindengeleidehond (hij leidt zijn blinde of slechtziende baas soepel om hindernissen heen), een autismegeleidehond (bij kinderen van 3 tot 7 jaar, deze voelen stemmingen heel goed aan), een assistentiehond (voor mensen in een rolstoel, zij kunnen dingen oprapen en aangeven) of een buddyhond (voor mensen met een post traumatische stresstoornis).

De honden worden geboren in een fokgastgezin. De moederhonden blijven daar en de puppy's gaan met 7 weken naar puppy pleeggezinnen. Gabby is hier 4 jaar geleden mee begonnen. De KNGF komt deze gezinnen begeleiden. Het hondje blijft 12 maanden in het gezin, hier wordt hij opgevoed en gesocialiseerd. Ze leren er o.a. zindelijk worden, in de goot plassen, basis commando's als 'zit', en 'af', leren lopen in een winkel, op trappen, in trein of bus, komen met kinderen en katten in aanraking. Ze mogen op straat niet aangehaald worden door anderen, ze zijn immers aan het 'werken'. Het gezin biedt hun een sociale omgeving en veel liefde en aandacht. In de weekenden hebben ze vrij en worden ze verwend, b.v. gemasseerd of een fijne wandeling in het bos. Na 12 maanden worden ze gekeurd en gaan naar Utrecht voor lichamelijke controle, dan naar Amstelveen waar de echte opleiding en training begint. Deze duurt 6-8 maanden. De blindengeleidehond blijft zeker 8 maanden in opleiding. De hond en cliënt moeten goed op elkaar aansluiten, een klik hebben. Dit wordt grondig bekeken. Daarna volgt een interne training in een hotel voor hond en cliënt en volgt onder begeleiding instructiewerk gedurende 2 weken. Later worden ze gevolgd in een thuissituatie. Vanaf 15 jaar mag je een blindengeleidehond nemen. Ze worden gefokt op hun raseigenschappen waaronder graag werken. Sinds 1984 bestaat er een eigen fokprogramma, meestal met Golden Retrievers, Labradors of Duitse herders. De KNGF levert kostenloos aan visueel gehandicapten.

De zorgverzekering betaalt de helft aan de cliënt. De rest bestaat uit o.a. donaties. Een totaal opgeleide hond kost €35.000. De hond is rond zijn 2de jaar bij een cliënt tot zijn 8ste jaar. Dan mag hij blijven of gaat naar iemand anders van de wachtlijst.

De KNGF Campus is een aparte afdeling voor hond en wetenschap. gestart onder de vlag van KNGF geleidehonden, in samenwerking met de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam. Zij doen onderzoek waarin honden worden getraind in het opsporen van darmkanker in ontlastingmonsters. In 90% van de gevallen tonen onze speurneuzen de juiste aan.

Het was een leerzame avond, waarin we nog onverwacht bezoek kregen van Jan die van een blinde neef een geleidehond met pensioen had gekregen, die hij ook bij zich had en ons hier hartverwarmend over kwam vertellen.

Maandag 18 september : Openingsavond met de algemene ledenvergadering en presentatie Sociaal Project

Voorafgaand aan de openingsavond van het verenigingsjaar 2017-2018 was in de Basiliek van Meerssen een eucharistieviering. In deze mis, opgedragen door Kapelaan van Attekum, zijn de overleden leden van het afgelopen jaar met hun naam herdacht.
Aansluitend vond in de Stip de openingsavond plaats, waarin opgenomen de algemene ledenvergadering en de presentatie van ons sociaal project. Maar eerst was er koffie/thee met vlaai!
Voorzitter Nanny Notten opende de avond met een speciaal woord van welkom aan de aanwezige nieuwe leden. Voortaan worden ook de in het afgelopen verenigingsjaar overleden leden in de vergadering herdacht.
Na de presentatie van het Sociaal Project door Claudia Gulikers van de Bibliotheek Meerssen volgde de jaarvergadering, waar ook de nieuwe leden de gelegenheid kregen zich even voor te stellen. Maddy Timmers liet, met het voorlezen van het jaarverslag, alle activiteiten van het afgelopen seizoen nog eens de revue passeren. De penningmeester, Marleen Abels, presenteerde het financieel jaarverslag 2016-2017. Uit de zaal kwamen geen vragen. De kascontrolecommissie, bestaande uit Irene van Hattum en Annie Heynens, verleende decharge aan de penningmeester en complimenteerde haar met de prima boekhouding. Volgend jaar zal Francis Jaminon i.p.v. Irene van Hattum deel uitmaken van de kascommissie. De eerste termijn van bestuursleden Ria Arntz en Marleen Abels liep na 4 jaar af, maar zij stelden zich herkiesbaar en beiden zijn met algemene stemmen opnieuw benoemd. Olga Ruysink- Leenhouts is, na een jaar meegelopen te hebben als aspirant bestuurslid, met algemene instemming benoemd als nieuw bestuurslid. Na de pauze was er nog gelegenheid om kennis te maken met de digitale omgeving van het Vrouwengilde Meerssen.

Het Sociaal Project 2017-2018 werd door Clauda Gulikers gepresenteerd. Gekozen is voor de aanschap van extra boeken voor volwassen laaggeletterden in de Openbare Bibliotheek Meerssen. Wist u dat er in Nederland 18% = 2,5 miljoen volwassenen laaggeletterd zijn ? En dat hiervan circa 2/3 autochtone Nederlanders zijn ? Wist u dat er in de Gemeente Meerssen circa 2000 laaggeletterden zijn? Laaggeletterden kunnen moeilijk deelnemen aan de steeds ingewikkelder wordende samenleving. Onlangs hebben Maastricht en de Heuvellandgemeenten, waaronder Meerssen, een convenant gesloten om het aantal laaggeletterden omlaag te brengen. De Openbare Bibliotheek Meerssen gaat een Taalhuis inrichten. Daarin komt een Taalpunt met een speciale collectie boeken voor volwassen laaggeletterden. In 2018 wordt de Bibliotheek ondergebracht in een prachtig nieuw gebouw en krijgt het Taalhuis met Taalpunt een prominente plek.

Als Vrouwengilde Meerssen willen wij hier graag onze medewerking aan verlenen en slaan wij 2 vliegen in één klap:
1 ) Een prachtig lokaal doel voor ons eigen sociaal project!
2) Wij sluiten aan bij het door KVG Limburg gekozen thema ‘Laaggeletterdheid‘ als doel van het sociaal project voor het eeuwfeest op 20 september 2018. Alle afdelingen bestemmen dit jaar hun opbrengsten voor een sociaal project aan ‘Laaggeletterheid‘. Dat kan een project in het buitenland zijn, maar er mag ook gekozen worden voor een project in de eigen omgeving. Voor het laatste heeft het KVG Meerssen dus gekozen.

Wij rekenen dit verenigingsjaar, dankzij u als leden van KVG Meerssen, weer op een mooie opbrengst voor ons sociaal project.